Organizacja zawodowa Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego przechodziła w ciągu lat różne zmiany. Prekursorem dzisiejszego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego (w skrócie SITPChem) był Związek Inżynierów Chemików byłych wychowanków Politechnik Warszawskiej, który zorganizował się 28 listopada 1927 roku.  W następnych latach toczyła się dyskusja nad rozszerzeniem Związku, także o absolwentów innych uczelni. Tak, wiec 22 lutego 1930 roku na bazie poprzedniego Związku Inżynierów, powstał Związek Inżynierów Chemików Rzeczpospolitej. W chwili powstania Związek, liczył tylko 135 członków, natomiast w 1939 roku liczył już około tysiąca członków. Pierwszym Prezesem Związku został inż. Bolesław Pozedpełski. Od 1938 roku do wybuchu II wojny światowej Prezesem był dr inż. Roga.

Zgodnie ze statutem, celem Związku było między innymi:

• obrona tytułu oraz interesów członków poprzez pośrednictwo pracy, organizowanie i niesienie pomocy materialnej,
• interwencje w sprawach zawodowych,
• organizowanie wycieczek naukowo- technicznych w kraju i za granicą,
• organizowanie kursów szkoleniowych,
• popieranie pracy twórczej członków,
• prowadzenie bezpłatnych porad zawodowych,
• ekspertyzy z zakresu chemii i ochrony środowiska.

     Działalność Związku była głównie poświęcona sprawom zawodowym. W ramach Związku działały sekcje fachowe tj. Przemysłu Nieorganicznego, Metalurgii i Hutnictwa, Gazowniczo- Koksownicza, Inżynierii Chemicznej, Materiałów Wybuchowych i Chemii Wojskowej, Kształcenia i Prac Badawczych, Przemysłu Organicznego, Naftowa i Materiałów Pędnych, Technologii i Surowców Roślinnych i Zwierzęcych.

Na Zjeździe Delegatów w maju 1938 roku została powołana do życia Rada Techniczna Związku Inżynierów Chemików RP, jako organ wykonawczy Zarządu Głównego do realizacji głównych zadań Związku, wynikających ze Statutu.

Rada Techniczna była władzą naczelną sekcji fachowych. Zarząd Rady składał się z Przewodniczącego, jego zastępcy i sekretarza, przy czym Przewodniczącym był Prezes Zarządu Głównego. Zastępca i sekretarz byli wybierani przez Radę na jeden rok. W skład Rady wchodzili: Prezydium Zarządu Głównego, Prezesi Zarządów Okręgowych, Przewodniczący sekcji fachowych i osoby zaproszone.

Ważną pozycją Związku były wydawnictwa fachowe i informacyjne, na podkreślenie zasługuje wydanie Kalendarza Chemicznego w 1937 roku.

II Wojna światowa oraz lata okupacji hitlerowskiej spowodowały zawieszenie działalności Związku Inżynierów Chemików RP aż do 1946 roku. Pierwsze po wojnie zebranie organizacyjne członków Związku odbyło się 23 marca 1946 roku w Gliwicach. W obecności 74 członków założycieli odnowiono działalność organizacji i powołano Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego w Polsce jako kontynuujące działalność Związku. Jako znak kontynuacji na Prezesa wybrano dr inż. Błażeja Rogę, ostatniego Prezesa Związku przed wojną. Stowarzyszenie zrzeszało w swoich szeregach nie tylko inżynierów wszystkich specjalności zatrudnionych w przemyśle chemicznym, lecz także techników, a nawet mistrzów.

Działalność po zakończeniu wojny była wyjątkowo trudna, ze względu na zniszczenia powojenne.

W 1953 roku zmieniono nazwę na Stowarzyszenie Naukowo- Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego z siedzibą w Warszawie, obecna nazwa obowiązuje od 1968 roku W skrócie SITPChem.

Największy rozwój Stowarzyszenia był w latach osiemdziesiątych XX wieku.

Stowarzyszenie liczyło ok. 20 tys. członków w 30 Oddziałach.

Obecnie liczba członków to parę tysięcy.

Oddział SITPChem w Łodzi

Oddział Łódzki został powołany 17 grudnia 1946 roku Głównymi inicjatorami byli delegaci na zebranie SITPChem w Gliwicach 23 marca 1946 roku w osobach: Gricuk Sergiusz, Kacprzak Franciszek, Błaszyński Tadeusz, Czarnecki Mieczysław, Jarzębiński Kazimierz, Smolarski Leonard, Koziarski Piotr.

Na pierwszym założycielskim zebraniu było obecnych 43 członków. Prezydium zebrania stanowili: Sergiusz Gricuk, Franciszek Kacprzak, Józef Alichniewicz, Stanisław Kiełbasiński, Zbigniew Margasiński, Halina Nowicka.
Pierwszym podstawowym zadaniem było opracowanie Kalendarza Chemicznego, obejmującego podstawowe zagadnienia niezbędne dla początkujących chemików.
Pierwszym Przewodniczącym Łódzkiego Oddziału został Zdzisław Otwinowski, a do Zarządu Oddziału wybrani zostali Bogumił Wilkosiewski, Józef Alichniewicz, Zbigniew Margasiński, Janusz Hirszowski, Halina Nowicka, Stanisław Zieliński, Witold Gerlicz, Jan Grabowski, Adam Chojnacki.

Pierwsze lata Łódzkiego Oddziału SITPChem charakteryzują się dużą dynamiką działania. Systematycznie rośnie liczba członków i Kół Zakładowych.

Należy podkreślić, że SITPChem jak i Oddział Łódzki zgłosili swój akces do Naczelnej Organizacji Technicznej po jej powstaniu w 1946 roku.

W 1966 roku Oddziałowi Łódzkiemu zostaje podporządkowany Polski Komitet Kolorystów, który do tej pory od 1955 roku działał przy Zarządzie Głównym SITPChem.

W między czasie powstaje wiele sekcji branżowych i sekcji problemowych.

Lata osiemdziesiąte XX w. to dalszy dynamiczny rozwój Oddziału Łódzkiego.
Organizowane są konferencje, odczyty, wyjazdy techniczne. Członkowie Oddziału działają równocześnie w pracach Zarządu Głównego SITPChem i na terenie Łódzkiego Oddziału NOT. W latach dziewięćdziesiątych Oddział intensywnie współpracuje z sekcją Technologii Farmaceutycznej i Medycznej Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego w Łodzi, organizując comiesięczne odczyty i co roczne konferencje naukowo-problemowe w Zakopanym i wystawy preparatów medycznych. Koniec lat dziewięćdziesiątych i początek XXI w. charakteryzuje się spowolnieniem działalności ze względu na dekoniunkturę przemysłu w Łodzi, braki finansowe i zmniejszenie się liczby członków. W latach osiemdziesiątych liczba członków Oddziału osiągnęła liczby ok. 2 tys., o tyle na początku 2006 roku Oddział liczył tylko 200 członków. W 2020 roku liczba członków Oddziału wyniosła 120. W latach 2010 – 2014 zaciśnięto i rozszerzono współpracę z Wydziałem Chemicznym Politechniki Łódzkiej. Zaczęto organizować Konkursy na najlepszą pracę dyplomową z dziedziny chemii Uczelni Łódzkich. Co też trwa do dnia dzisiejszego. Ważną pozycją Oddziału jest działalność Komisji Kwalifikacyjnej, która działa przy Łódzkim Oddziale od 1989 roku.
Najwyższą władzą Oddziału jest Walny Zjazd Oddziału, odbywający się co 4 lata.

Pomiędzy zjazdami władzę sprawuje Zarząd Oddziału na czele którego stoi Prezes wybierany też co 4 lata.

Od początku istnienia Łódzkiego Oddziału SITPChem głównymi kierunkami działania były zagadnienia:

• 1947 – 1950 opracowano i wydano Kalendarz Chemiczny opracowany m.in. przez Alicję Dorabialską, Bogumiła Wilkoszewskiego, Franciszka Kacprzaka, Ryszarda Tomaszewskiego,
• ścisła współpraca z Klubami Techniki i Racjonalizacji promowanie wynalazczości, organizowanie Konkursów w tym zakresie,
• współpraca z Technikum Chemicznym, organizowanie Konkursów prac dyplomowych,
• początek lat sześćdziesiątych XX w. sprzedaż cegiełek na budowę dzisiejszego Domu Technika,
• organizacja wyjazdów technicznych krajowych i zagranicznych
• od 1969 roku Konkursy na najlepsze Koło Zakładowe ( koniec 1989 roku),
• od 1999 roku Organizacja zjazdów integracyjnych,
• udział w Festiwalach Techniki, a następnie w Festiwalu Nauki Techniki i Sztuki,
• opracowywanie ( 2006- 2014 ) biogramów zasłużonych chemików do Słownika Zasłużonych Techników Polskich ( prof. Stanisław Kiełbasiński,
• prof. Edward Józefowicz, prof. Mieczysław Serwiński, doc inż. Franciszek Kacprzak, prof. Wincenty Wojtkiewicz, mgr inż. Stanisław Pięta).